Shkruan Daniel Serwer:

Turpi i Serbisë:

Ky është një turp, pasi e bën Serbinë një kandidate më pak se ideale për atë që thotë se dëshiron vërtetë: anëtarësimin në BE. BE-ja do të jetë e butë. Ky është zakoni i saj i kahershëm me Beogradin, që ka virtytin e madh të zbatimit të pjesës më të madhe të acquis communautaire. Aty ku Serbia dëshiron është zbatimi i kritereve të Kopenhagës për qeverisje demokratike. Jo vetëm që fusha e tij e lojës elektorale është e pabarabartë, por Beogradi vazhdon të lavdërojë kriminelët e luftës dhe dështon të ndjekë penalisht shkeljet e të drejtave të njeriut gjatë konfliktit tashmë më shumë se dy dekadash në Kosovë. Ajo nuk i ka ndjekur penalisht as vrasësisht e vëllezërve amerikane Bytyqi të vrarë në Serbi në vitin 1999. Shtypi i saj jo vetëm që injoron shkeljet e të drejtave të njeriut në të kaluarën serbe, por vazhdon të përdorë gjuhën e urrejtjes kundër kosovarëve.

Për më tepër, koalicioni aktual i qeverisë ka qenë entuziast për atë që e quan “bota serbe”, e cila është pak më pak se Serbia e Madhe e Slobodan Millosheviqit. Ne shohim në Ukrainë pasojat e ambicieve irredentiste të këtij lloji. Presidenti rus Putin është gjithashtu i dhënë pas idesë së një “bote ruse” që mohon sovranitetin dhe integritetin territorial të Ukrainës. Rezultati është lufta dhe krimet e luftës. Ideja e “botës serbe” nuk parathotë asgjë më të mirë. Është një rrezik i qartë dhe i pranishëm për Bosnje-Hercegovinën, Malin e Zi dhe Kosovën.

Vuçiq fitoi presidencën e tij të parë në një platformë pro-BE. Ai fitoi të dytin në një pro-ruse. Ai ka refuzuar t’i bashkohet sanksioneve kundër Rusisë, ndërkohë që i ka bërë fjalë integritetit territorial të Ukrainës. Është një truk i bukur, nëse mund ta realizoni.

Suksesi përfshin zgjedhje

Megjithatë, ka pak arsye për të dyshuar se presidenti Vuçiq ka mbështetjen e shumicës së elektoratit serb. Çështja është se çfarë do të bëjë ai me suksesin e tij elektoral. Ai mund të vazhdojë të inkurajojë fantazitë e botës serbe,o se mund të vendosë ta bëjë Serbinë një kandidat serioz për anëtarësim në BE. Ky i fundit kërkon guxim. Konkurrenca kryesore politike e Vuçiqit vjen nga nacionalizmi etnik dhe ultra-nacionalizmi, jo nga demokratët liberalë. Nacionalistët nuk janë vetëm një kërcënim politik, por edhe fizik. Ata vranë kryeministrin Gjingjiq nga frika se mos jepte Kosovën. Ata mund të vrasin përsëri.

Zgjedhje të vështira edhe në Kosovë

Kryeministri i Kosovës, Kurti po ashtu ka mbështetje të fortë politike. Ai po përballet me një skemë të brendshme politike që në përgjithësi kundërshton lëshimet ndaj Beogradit. Ai gjithashtu duhet të zgjedhë nëse do të marrë rrezikun politik të arritjes së një marrëveshjeje që do të sjellë kompromis me armikun. BE-ja, e cila ka qenë zemërgjerë ndaj Kosovës duke i mohuar asaj një program për heqjen e vizave, e ndërlikon llogaritjen e tij. Nëse Brukseli do të shpërblente Kosovën për një marrëveshje me Serbinë është e dyshimtë, jo vetëm sepse vende si Franca, Holanda dhe mbi të gjitha Hungaria janë armiqësore ndaj Prishtinës. Premtimet e bëra mund të mos mbahen, si me heqjen e vizave.

Gjëja e bukur për të fituar zgjedhjet

Si Vuçiq ashtu edhe Kurti tani janë në gjendje të bëjnë zgjedhje. Unë me të vërtetë nuk e di se çfarë do të bëjnë. Nëse e kaluara është një udhërrëfyes, asnjëra nuk do të ndjekjë një marrëveshje përfundimtare që i jep fund ngecjes midis Prishtinës dhe Beogradit. Por e kaluara është vetëm një udhërrëfyesh nëse njerëzit nuk ndryshojnë mendje. Do të duhet të presim dhe të shohim. Gjëja e bukur për të fituar edhe zgjedhje të padrejta është se ju mund të bëni atë që dëshironi.

Përkthyer  në shqip nga Lajmi.net. 

Opinionin në Gjuhën Angleze mund ta lexoni KËTU.