Zvicra, me 10 milionë banorët e saj, do të përballet me mungesën e banesave, e cila do të çojë në rritjen më të fortë të qirave se pagat, nëse bota politike nuk ndërhyn: në këtë rast, megjithatë, do të ndërtohet më pak, gjë që do t’i detyrojë zviceranët të shtrydhin, pra për të kufizuar hapësirën e tyre të jetesës, pohon një analizë e publikuar nga UBS, transmeton albinfo.ch.

Sipas ekspertëve të bankës së drejtuar nga Sergio Ermotti, popullsia rezidente e përhershme do të kalojë barrierën prej 9 milionë në gjysmën e parë të 2024; pragu i 10 milionëve duhet të arrihet deri në mesin e vitit 2030. Ky milion njerëz shtesë ndoshta do të vendosin rekorde të reja: kurrë më parë popullsia nuk ishte rritur kaq shpejt. Dhe asnjëherë kjo rritje, për shkak të emigracionit të fortë, nuk është shoqëruar me një aktivitet kaq të vogël ndërtimi.

Krijimi i hapësirës së mjaftueshme të jetesës dhe zgjerimi masiv i infrastrukturës së transportit janë përgjegjës për faktin se qiratë janë rritur shumë më pak se pagat që kur Zvicra arriti në 5 milionë banorë në vitin 1955. Çfarë ka qenë e vërtetë në 70 vitet e fundit – rënia e kostoja e banimit, zgjerimi i hapësirës për person dhe komoditeti më i lartë i jetesës – rrezikon të jetë një gjë e së kaluarës. Në fakt, deri në vitin 2034 do të ketë një mungesë kumulative prej të paktën 150,000 apartamentesh, për shkak të ngadalësimit të aktivitetit ndërtimor.

Sërish sipas ekonomistëve të UBS, ka gjasa që qiratë të rriten më shpejt se të ardhurat në vitet e ardhshme. Qiratë e ofruara mund të rriten me 25-30% në terma realë nga mesi i viteve 2030, një tendencë e krahasueshme me atë të regjistruar midis 2002 dhe 2012. Ndryshe nga ajo që ka ndodhur gjatë 70 viteve të fundit, qiratë në qendrat e qyteteve pritet të rriten më shumë se periferi, për shkak të nivelit të lartë të emigracionit.

Çmimet e pronave rezidenciale – si për shtëpitë e banuara nga pronarët ashtu edhe për godinat – pritet gjithashtu të rriten më shpejt se të ardhurat, ndërkohë që normat e interesit do të mbeten të moderuara në përgjithësi. Nga njëra anë, zonat kryesore do të vazhdojnë të jenë në kërkesë joproporcionale për shkak të rritjes. Nga ana tjetër, qendrat do të zgjerohen gjithnjë e më shumë drejt aglomerateve urbane, duke rritur kështu edhe gatishmërinë e atyre që jetojnë atje për të paguar më shumë për strehim. Prandaj, ndërtesat e banimit kanë potencialin të përputhen apo edhe të tejkalojnë rritjet e vlerave të mëparshme.

Megjithatë, ëndrrat për rritje të larta të vlerës për shkak të rritjes së qirave mund të kthehen shpejt si një iluzion, paralajmërojnë specialistët e UBS. Nëse situata e strehimit në shumë familje përkeqësohet, politikanët mund të “rëndojnë tregun me rregullime të mëtejshme”. Në këtë skenar, aktiviteti ndërtimor do të zvogëlohej më tej dhe familjet do të detyroheshin të jetonin më të mbushur me njerëz së bashku. Struktura e ndërtesës dhe qëndrueshmëria do të humbasin gjithashtu në afat të gjatë për shkak të mungesës së stimujve për rinovime të plota dhe me efikasitet energjetik, argumentojnë ekonomistët e institutit të cilët këtë vit, me mbështetjen aktive të Konfederatës dhe jashtë kuadrit normal legjislativ, ai gëlltiti Credit Suisse.