Shkruan Skender Hyseni:

Është e sigurt se po të kishim Kryeministër dhe Ministri të Jashtme do të merrej edhe dakordimi për ndalimin e referendumit. Për t’u arritur ky koordinim dhe dakordim Kurti e Osmani kanë pasë gadi dy muaj kohë. Por, në vend të koordinimit, konsultimeve dhe dakordimit, Kurti e Osmani kanë zgjedhur opcionin e demonstrimit të” “sovranitetit të padiskutueshëm” nën slloganin “ne nuk kemi nevojë për aleat e as miq dhe nuk lejojmë askend të përzihet në punët tona të brendshme”. “Ne nuk e shkelim kushtetuten tonë as për aleatët”, thanë këta të mjerë. Thua se aleatët nuk bëjnë asgjë tjetër veqse çdo ditë kërkojnë nga ne që ta shkelim kushtetutën, sic!!!???

Kështu, duke mos pasë guximin elementar për të zbatuar kushtetutën, strucët, binomi Kurti-Osmani vendosën të organizonin ‘referendumin’ e tyre, ku tjetër pos, në kuvendin e Kosovës për t’u shtruar deputetëve një pyetje të thjeshtë: “Të dashur deputetë UNË, VJOSA OSMANI PRESIDENTJA JUAJ DHE UNË, ALBIN KURTI, KYEMINISTRI JUAJ, po ju pyesim: A duhet ne të dy ta zbatojmë Kushtetutën e Kosovës???!!!” Dhe deputetët, 76 sish, njëzëri: “Po shefa! Ju duhet ta zbatoni kushtetutën”! Nuk e besoj të kishte njeri që priste përgjigje tjetër!

Për këtë maskaradë prej seance kuvendore, Kurtit e Osmanit u duhej një pjesë e opozitës në mënyrë që këta të dy të heqin çfarëdo përgjegjësie nga vetja e tyre. Dhe këtë përkrahje e gjetën, ku tjetër pos te servili dhe hipokriti politik, aleati i tyre Lumir Abdixhiku i LDK-së, i cili me aleancën e tij të heshtur me Kurtin e Osmanin, përkatësisht me servilizmin dhe hipokrizinë e tij politike, e ka infektuar keq edhe një pjesë të LDK-së. Po e nënvizoj: “Një pjesë të LDK-së”.

LDK vështirë që do të mund të dal nga kurthi në të cilin e ka futur Lumir Abdixhiku, duke e bërë këtë parti pjesë të një politike populliste, rrënuese për vendin, politikë e rrezikshme e cila sapo ka zënë të ngre kokë.

Problemi me Serbinë nuk mbyllet me zgjidhje parciale, qofshin ato edhe fitore simbolike si kjo e referendumit. Prandaj, dialogu me Serbinë, si një proces i pashmangshëm dhe i domosdoshëm për një Marrëveshje Gjithpërfshirëse është prioritet dhe urgjencë. Një marrëveshje e tillë është thelbësore dhe e domosdoshme, sepse vetëm ashtu zgjidhen, në pako, të gjitha çështjet e veçanta të interest të ndërsjellë. Duhet përseritur këtu se çdo zvarritje e mëtejme e marrëveshjes me Serbinë mbanë peng stabilitetin afatgjatë të Kosovës dhe konsolidimin ndërkombëtar të shtetësisë përmes rrumbullakësimit të subjektivitetit të saj, deri në antarësim të plotë në NATO, BE dhe OKB!

Duhet komunikim dhe koordinim sistematik me Administratën e re amerikane të Presidentit Biden, me Brukselin, Berlinin, Londën, Parisin Romën, si dhe shumë vende tjera aleate, të vullnetshme për të ndihmuar. Levat për arritjen e Marrëveshjes për normalizimin e marrëdhënieve në mes të Kosovës dhe Serbisë si dy shtete janë te këta aleatë dhe miq. Pra, qeveria e Kosovës duhet të harmonizojë politikat dhe interesat e saj me poltikat e partnerëve tonë në Ballkan dhe interesat e tyre.

Mos e dërgoni Kosovën në klub me Palestinën.

Kosova, sot ka nevojë, mbase më shumë e kurrë më parë që nga lufta, për bashkëpunim, koordinim, bashkërendim dhe marrëveshje me aleatët dhe miqtë e saj!