Kryetari i AAK-së, Ramush Haradinaj ka shkruar për sfidat me të cilat përballet një mërgimtarë i Kosovës kudo në botë.

Ai duke iu referuar kohës së zgjedhjeve në Kosovë, ka thënë se tani vendi ynë ka nevojë për ta pasi që besimi dhe angazhimi i tyre i duhen Kosovës gjithmonë.

Haradinaj ka shkruar edhe për përvojen e tij si mërgimtar, shkruan lajmi.net.

“E mbaj në mend ndjenjën e mëngjeseve të hershme dhe mbrëmjeve të vona, në dhomat e ngushta të podrumeve dhe banesave, kudo në Evropë, ku malli për vendlindjen ziente me zërat e familjes, që i dëgjonim shumë rrallë me telefonat e kohës. Vetëm mirëqenia e familjes nuk mjaftonte, andaj shumë prej jush e ndryshuan rrugën, nga rruga e punës, në rrugën mes maleve, për ta sjellë lirinë që sot e gëzojmë. Rrugëtimi ishte i atyre që luftuan e u angazhuan, i dëshmorëve e i heronjëve të cilët Kosova e shqiptaria gjithmonë i nderoi”, ka shkruar Haradinaj.

Postimi i tij i plotë pa ndërhyrje:

Rrugëtimi i mërgimtarëve

Atdheu ju mban me vete, kudo që shkoni.

E kam ndjerë gjithmonë peshën e mallit tuaj dhe forcën e dashurisë suaj për Kosovën.

Prej një shekulli, brez pas brezi, keni nisur rrugëtimin me një copë zemre të lënë në pragun e shtëpisë.

Ndoshta askush s’e di saktë se cili brez e filloi këtë udhëtim, sepse mërgimi juaj nuk është thjesht histori largimi. Është histori sakrifice, për jetën, për lirinë.

E mbaj në mend ndjenjën e mëngjeseve të hershme dhe mbrëmjeve të vona, në dhomat e ngushta të podrumeve dhe banesave, kudo në Evropë, ku malli për vendlindjen ziente me zërat e familjes, që i dëgjonim shumë rrallë me telefonat e kohës.

Vetëm mirëqenia e familjes nuk mjaftonte, andaj shumë prej jush e ndryshuan rrugën, nga rruga e punës, në rrugën mes maleve, për ta sjellë lirinë që sot e gëzojmë. Rrugëtimi ishte i atyre që luftuan e u angazhuan, i dëshmorëve e i heronjëve të cilët Kosova e shqiptaria gjithmonë i nderoi.

Rrugëtimi juaj nuk është i thjeshtë.

Ai fillon te gjyshi, kalon te babai, te i biri, e sot te nipi që po rritet për ta dashur Kosovën si familja e tij.

Krejt jeta e mërgimtarit është rrugëtim.

Krejt historia e tyre është rrugëtim.

Dhe secili prej jush e mban në zemër një pjesë të atdheut, kudo që jeton.

Faleminderit gjyshërve e baballarëve, faleminderit krejt brezave që se harruan vendlindjen.

Se harruan gjuhën e si harruan traditat.

Ju e doni Kosovën, më shumë se sa fjalët që mund ta tregojnë.

Dhe unë, si njëri prej jush dikur, e di se çdo hap që e bëjmë përpara, është edhe falë jush.

Prandaj, zëri juaj, besimi juaj dhe angazhimi juaj, na duhen gjithmonë.

Kosova ka nevojë për ju, siç edhe ju e keni mbajtur Kosovën gjallë në zemrat tuaja.