Weinstein thotë:

“E fokusova kamerën, gishtat ishin gati të shkrepnin aparatin. “Buzëqesh”, i thashë. Dhe ai u transformua.”

“Fytyra e tij u duk më e ngrohtë, sytë e tij të mbushur me jetë dhe në atë çast unë humba plotësisht. Edhe qëndrimi i tij ishte më i butë. Atëherë, unë zbulova se cili do të ishte projekti im i ardhshëm. Unë doja të dokumentoja efektin e buzëqeshjes tek fytyrat e njerëzve të panjohur,” shkruan thinkinghumanity, transmeton lajmi.net.

“Në ditët, muajt dhe vitet që kaluan, unë ju kërkoja njerëzve që të bëheshin pjesë e aventurës time të fotografisë (shumica në rrugët e Indisë) për të pozuar me dhe pa buzëqeshje.
Këto imazhe janë zemra e projektit tim.”

“Nuk ka emra, nuk ka profesione. Nuk ka etnicitet apo relegjion të caktuar. Nuk ka mësime jete apo anektoda për dridhje zemre. Vetëm fytyrë njeriu. Pa, dhe me buzëqeshje.” /Lajmi.net/