Kjo histori vjen nga Auror në Kolorado. Nje nene e quajtur Liza e dërgonte vajzen e saj 4 vjecare në shkollë në Akademinë e Fëmijëve çdo ditë.

Edhe pse Natalies i jepej shumë ushqim për të ngrënë, ajo kthehej çdo ditë në shtëpi e uritur.
Siç rezulton, mësuesi i Natalie i hiqte biskotat nga dreka e fëmijës dhe i dergonte nënës së saj.
Ajo vazhdoi edhe më tej, duke i vene prinderit ne dijeni te ushqimeve qe konsideroheshin të pranueshme për të vegjlit e tyre.
Një drekë e shëndetshme është e rëndësishme, por nuk është detyre e mësuesit për të vendosur se çfarë duhet te hanë fëmijët.
Në fund të fundit, është më e rëndësishme për fëmijët që të hanë ushqimin te paketuar.
Nuk mund të imagjinojmë t’i privojmë fëmijët nga ushqimi.
Uria nuk është e favorshme për procesin e të mësuarit dhe kur Liza më në fund nuhati kete praktike te mesueses, ajo menjëherë filloi të veprojë.
Po sikur Natalie e vogël të ishte zbehur si rezultat i urisë?
Ajo mund të kishte rene dhe te ishte lenduar.
Ne jemi të kënaqur që Liza e ka zgjidhur kete problem me shkollen dhe shpresojmë që Natalie është në gjendje të hajë çdo kafshatë të fundit te paketuar në çantën e saj të drekës.