“Nuk ka qenë mirë, e tash është pak më mirë se atëherë ka qenë më skamje”, ka thënë xha Ismeti për RTV Dukagjini.

Xha Ismeti tha se jeta për të ka qenë e vrazhdë. Në këtë fshat siç thotë ai kanë jetuar edhe stërgjyshërit, ndërsa sot të vetmit që e shoqërojnë janë zogjtë dhe kafshët që ju kushton kujdes të veçantë.

“Moti, babë e babagjysh e katragjysh këtu jem”, tha xha Ismeti.

Hapat e tij të ngadalshëm duken si të trembur, e sa herë që endej rrugës ndalej për një moment duke tundur kokën.

Thotë se jeton me familje, mirëpo ata nuk u panë gjëkundi. Matanë fushave në këtë shtëpi të vogël tha se rrallë herë i bën konak edhe fqinji i tij Behxheti.

Atij sikur i mungon diçka derisa thoshte se të rrallë kanë qenë vizitorët në këtë cep të fshatit.
“Më përpara ka pas njerëz e vizitorë,e tash askush s’na viziton e s’na këqyrë kush…”, ka thënë xha Ismeti.